JERZY SZCZEPKOWSKI

~ c e r a m i k a ~

Właściwie wystarczyłoby mi żyć, patrzeć i czuć. Ale od pewnego czasu poczułem potrzebę zostawienia śladu.
Śladu, tropu zostawionego przez uciekającą zwierzynę – życie. Ono wybrało pokazywanie się przeze mnie w wytworach z gliny. Ich kształcie, kolorze, fakturze. To zapis stanów emocji, wiedzy, równowagi lub jej braku, zapis chwili. Czasem można z takich tropów napić się herbaty lub zjeść obiad, a czasem jedynie nacieszyć oczy pięknem.

Pijąc ceremonialną japońską herbatę i podziwiając czarki do jej picia, nauczyłem się cenić prostotę, piękno unikalności w codzienności, która przesypuje się między naszymi palcami. Zostałem też dotknięty do żywego przez glinę i o tym chcę zaświadczyć sobą.

Pracuję. Uczę. Sprzedaję. Żyję. Dużo się śmieję.